SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH

Namaszczenie chorych jest to sakrament, który udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi doświadczonemu ciężką chorobą lub starością.

W liście św. Jakuba czytamy: "Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5, 14-15).

tosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny staje wobec niebezpieczeństwa śmierci z powodu choroby lub starości.

Sakrament chorych chrześcijanin może przyjmować ile razy zostaje dotknięty ciężką chorobą; również wtedy, gdy nastąpiło nasilenie choroby.

Namaszczenia chorych udzielają kapłani, używając oleju poświęconego przez biskupa, a w razie potrzeby przez kapłana, który namaszcza chorego.

Do istoty tego sakramentu należy namaszczenie czoła i rąk chorego, z towarzyszącą modlitwą o specjalną łaskę płynącą z tego sakramentu.

Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące:

-  zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła,

-  umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością,

-  przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty,

-  powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego,

-  przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

Uroczyście udzielany jest w ramach nabożeństw w intencji chorych (wg ogłoszeń parafialnych).